Ślub konkordatowy. Formalności, dokumenty i opłata.

Ślub konkordatowy, względem innych rodzajów ślubów, pozwala zawrzeć związek małżeński, który jest ważny dla Kościoła i prawa. Mimo niewielkiej różny w nazewnictwie, podejście formalne do tytułowego ślubu, nie różni się wiele od ślubu kościelnego, czy cywilnego. Pewna grupa dokumentów zawsze będzie identyczna, więc powinniśmy podejść do wszystkiego na spokojnie. Dokumenty najczęściej składane są w kancelarii parafialnej Panny Młodej (statystycznie, to właśnie w parafii narzeczonej odbywa się ślub) i miejscowego urzędu stanu cywilnego (USC).

Zawrzeć małżeństwo mogą:

osoby pełnoletnie,
osoby, które obecnie nie są w związku małżeńskim,
osoby przystępujące do zawarcia ślubu cywilnego nie są spokrewnione ze sobą w linii prostej i nie są rodzeństwem,
osoby nie są spowinowaceni w linii prostej (np. ślub synowej z teściem),
osoby nie są w stosunku przysposobienia względem siebie (tzn. osoba adoptująca i adoptowana).

Co mam załatwić w urzędzie stanu cywilnego?

Pierwszym, formalnym krokiem do małżeństwa będzie wybranie odpowiedniego zaświadczenia w urzędzie stanu cywilnego. Przyszłe małżeństwo musi uzyskać dokument, który potwierdzi, że nie istnieją żadne przeciwwskazania, które mogą ewentualnie uniemożliwić zawarcie związku małżeńskiego.

W czasie wizyty należy posiadać:

ważny dokument potwierdzający tożsamość (lub paszport),
dowód opłaty skarbowej. Istnieje możliwość zapłaty wcześniej (wtedy trzeba potwierdzić wykonanie przelewu) lub zapłacić w kasie urzędu,
jeśli potrzebujemy – zezwolenie na zawarcie małżeństwa,
w przypadku cudzoziemca należy przygotować:
- akr urodzenia – zagraniczny odpowiednik polskiego,
- dokument potwierdzający unieważnienie wcześniejszego małżeństwa,
- dokument zezwalający możliwość zawarcia związku małżeńskiego według prawa, z kraju z którego pochodzi cudzoziemiec,

Jednocześnie wszystkie dokumenty muszą być przetłumaczone, a jeśli osoba ubiegająca się o ślub, nie potrafi porozumieć się z kierownikiem urzędu stanu cywilnego, należy przyprowadzić tłumacza – tą osobą może być partner lub ktoś z rodziny.

Nie mniej, w czasie wizyty w USC, narzeczeństwo składać będzie deklarację, że nie posiadają wiedzy, która uniemożliwia zawarcia małżeństwa oraz deklaracje o swoich przyszłych nazwiskach i nazwiskach swoich dzieci.

Uzyskane zaświadczenie o możliwości zawarcia związku małżeńskiego, będzie ważne przez okres 6 miesięcy od dnia jego wydania.

Kancelaria parafialna:

Mając zaświadczenie z USC można udać się kancelarii parafialnej, w której trzeba będzie przedstawić dane Pana Młodego i Pani Młodej, oraz, co ważne, świadków ślubu. Nie jest to oczywiście wszystko.

Formalności jest znacznie więcej, a podstawowe dokumenty, które przyszłe małżeństwo musi posiadać, to:

dowód potwierdzający tożsamość – w celu jej potwierdzenia,
ważna metryka chrzty – ważne oznacza, że nie może być starsze, aniżeli okres 3 miesięcy od wydania,
świadectwo nauki religii – sprawa świadectwa nie jest niestety tak oczywista, jak w przypadku innych dokumentów. Wiele zależne jest od parafii, w której jesteśmy, a o szczegóły powinniśmy pytać w kancelarii parafialnej.
zaświadczenie Pana Młodego i Pani Młodej o odbytym bierzmowaniu,
potwierdzenie odbycia nauk przedmałżeńskich,
potwierdzenie odbycia spowiedzi przedmałżeńskiej,
oświadczenie z urzędu stanu cywilnego (USC), że nie istnieją żadne przeciwwskazania, które uniemożliwiły w świetle prawa zawrzeć związek małżeński.

Maksymalnie 5 dni po ślubie, ksiądz zobligowany jest do zawiadomienia urząd stanu cywilnego o zawarciu małżeństwa. Wtedy USC zarejestruje, oficjalnie Młodą Parę jako małżeństwo.